Προστατεύει το ρελέ διαρροής όταν έχουμε κακή γείωση;

Το αν η διάταξη διαφορικού ρεύματος μπορεί να είναι αποτελεσματική σε μια εγκατάσταση με κακή γείωση εξαρτάται από το σύστημα σύνδεσης των γειώσεων:

Σύστημα σύνδεσης των γειώσεων TT (άμεση γείωση) 

Θεωρούμε δεδομένο ότι υπάρχει εγκατεστημένο ρελέ διαφυγής βάσει της απαίτησης της ελληνικής νομοθεσίας (ΚΥΑ ΦΑ’ 50/12081/642 της 26/07/2006 ΦΕΚ 1222 της 05/09/2006.

Ο παραπάνω διακόπτης διαρροής είναι έτσι κατασκευασμένος, ώστε να ενεργοποιείται περίπου με ρεύμα διαρροής Ιδ=30mA. Με δεδομένο ότι η τάση επαφής τουλάχιστον 50V γίνεται επικίνδυνη με βάση τη παράγραφο 413.1.1 του προτύπου, 

, προκύπτει ότι η αντίσταση γείωσης που πρέπει να έχει η εγκατάσταση είναι:

Rγ=50V/0,03A=1667Ω (η μέγιστη τιμή αντίστασης για να πέσει το ρελέ διαφυγής).

Παρατηρούμε ότι αυτή η αντίσταση γείωσης προσεγγίζει εκείνη του ανθρώπινου σώματος. Κατά συνέπεια ο ΔΔΕ μπορεί να λειτουργήσει ακόμα και με κακή γείωση αλλά πάντα μικρότερη των 1667Ω.

Στις εγκαταστάσεις αυτές το πρότυπο απαιτεί την μέτρηση της αντίστασης γείωσης

Σύστημα σύνδεσης των γειώσεων TΝ-S (ουδετέρωση) 

Σε εγκατάσταση που τροφοδοτείται από σύστημα σύνδεσης των γειώσεων ΤΝ-S, (ουδετέρωση) είναι σχετικά δύσκολο να ξεπεράσει η αντίσταση γείωσης τα 1667Ω λόγω παραλληλισμού πολλών γειώσεων (οικοδομής, κολώνων και μετασχηματιστή διανομής).

Στις εγκαταστάσεις αυτές το πρότυπο δεν απαιτεί την μέτρηση της αντίστασης γείωσης.

Όμως κρίνεται σκόπιμο και προτείνεται να γίνεται μια μέτρηση και σε αυτές τις εγκαταστάσεις για να διαπιστώνεται το επίπεδο προστασίας σε περίπτωση διακοπής του αγωγού ΡΕΝ (ουδετέρου) από την πλευρά της τροφοδότησης.