«Μαγικές συσκευές» για μείωση κατανάλωσης ρεύματος και καυσίμου

Eδώ και κάποια χρόνια, στα διάφορα φόρουμ μηχανικών που συμμετέχω παρατήρησα ότι έχουν πληθύνει διάφορες «μαγικές» συσκευές οι οποίες υποτίθεται ότι εξοικονομούν ενέργεια, και κατά συνέπεια χρήματα. Αναφέρομαι σε συσκευές που υπόσχονται:

Α) Μείωση της κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος  (διορθωτές συνημιτόνου).
Β) Μείωση της κατανάλωσης καυσίμου στα αυτοκίνητα (μαγνήτες).
Γ) Οικονομία στην θέρμανση (λέβητες ιόντων).

Ομολογώ ότι εκνευρίστηκα με το θράσος ορισμένων ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την οικονομική κρίση ώστε να πουλήσουν στον απλό κοσμάκη φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Για τον λόγο αυτό αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο διότι θεωρώ ότι ο τεχνικός κόσμος αυτής της χώρας πρέπει να βρίσκεται στο πλευρό του απλού πολίτη και να τον προστατεύει από τους διάφορους επιτήδειους.

---

Γιατί να είστε επιφυλακτικοί με τέτοιου είδους προϊόντα?

---

Καταρχάς, τις περισσότερες φορές η λειτουργία των συσκευών αυτών στερείται θεωρητικού υποβάθρου. Με άλλα λόγια δεν αποσαφηνίζεται πλήρως ο τρόπος λειτουργίας τους. Οι κατασκευαστές ή οι προμηθευτές τέτοιων συσκευών χρησιμοποιώντας πολλές φορές τεχνικές marketing σκοπίμως αναφέρουν ότι η συσκευή λειτουργεί με βάση κάποια «εξωτική» θεωρία, την οποίο ο μέσος – ανυποψίαστος – αγοραστής δεν θα την έχει ξανακούσει με αποτέλεσμα να «τσιμπήσει το δόλωμα» (πχ θεωρία υπεραγωγών).

Τις περισσότερες φορές οι συσκευές αυτές καταπατούν μια θεμελιώδη αρχή της φύσης: Την αρχή διατήρησης της ενέργειας. Η αρχή αυτή λέει απλά ότι η ενέργεια δεν δημιουργείται ούτε καταστρέφεται, παρά μόνο μετατρέπεται από μια μορφή σε μια άλλη. Έτσι πχ παρουσιάζονται  COP = 1.5 (coefficient of performance), χωρίς να εξηγείται από πού αντλεί η συσκευή το ποσό ενέργειας που λείπει από το ισοζύγιο.

Οι συσκευές αυτές πολλές φορές παρουσιάζονται ως πρωτοποριακές στην Ελλάδα, ενώ πχ ο υπόλοιπος κόσμος απλά αγνοεί την ύπαρξή τους. Και ρωτώ: είναι δυνατόν να μην πωλούνται τέτοιου είδους συσκευές σε προηγμένες τεχνολογικά χώρες όπως πχ η Ιαπωνία, η Γερμανία ή η Αμερική και να λανσάρονται πρώτα στην Ελλάδα? Ας είμαστε ρεαλιστές…

Οι έμποροι των συσκευών αυτών τις περισσότερες φορές έχουν «μαύρα μεσάνυχτα» για τα προϊόντα τους. Αν κάποιος που έχει λίγες τεχνικές γνώσεις τους ρωτήσει κάτι απλό, η απάντηση που θα λάβει τις περισσότερες φορές δεν θα έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πολλοί αποφεύγουν να πουλήσουν τέτοιες συσκευές σε μηχανικούς γιατί ξέρουν ότι κάποιοι μπορεί να τους πάρουν στο κυνήγι! Παρακάτω αναφέρονται μερικοί απλοί λόγοι για τους οποίους οι συσκευές αυτές ΔΕΝ κάνουν όσα υπόσχονται. Προσπάθησα να αποφύγω την τεχνική ανάλυση, οπότε ελπίζω η περιγραφή να είναι κατανοητή.

---

Γιατί αυτές οι συσκευές δεν λειτουργούν?

---

Α) Διορθωτής συνημιτόνου (ηλεκτρική ενέργεια)

Είναι η πρώτη χρονολογικά συσκευή που είδα περίπου πέρυσι τέτοιο καιρό. Η συσκευή υποτίθεται ότι μειώνει την κατανάλωση ρεύματος ενός σπιτιού ως και 40%. Τον περασμένο Μάρτιο επτά εταιρείες που πωλούσαν τέτοιες συσκευές τιμωρήθηκαν με συνολικό πρόστιμο 59.000 € από την Γενική Γραμματεία Καταναλωτή.

Η συσκευή κατασκευαστικά δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα κουτί το οποίο έχει ως έξοδο μια πρίζα, ενώ στο εσωτερικό του βρίσκεται ένας πυκνωτής. Το κόστος κατασκευής της είναι  πενιχρό, ενώ η τιμή πώλησής της μπορεί να φτάσει και τα 100 ευρώ, δηλαδή 20+ φορές πάνω από το κόστος της.

Τα πράγματα είναι απλά: η άεργος ισχύς στον οικιακό τομέα είναι πάρα πολύ μικρή, αφού τα περισσότερα φορτία που υπάρχουν στα σπίτια μας είναι ωμικά (δηλ. αντιστάσεις), πχ φωτισμός, τηλεόραση, κουζίνα, θερμοσίφωνας κλπ. Διόρθωση της άεργου ισχύος γίνεται κατά κόρον στην βιομηχανία με συστοιχίες πυκνωτών, διότι εκεί υπάρχουν αρκετοί κινητήρες σε λειτουργία. Στον οικιακό τομέα, το να βάλει κανείς έναν πυκνωτή για να μειώσει την άεργο ισχύ ΔΕΝ έχει κανένα απολύτως νόημα γιατί πολύ απλά η άεργος ισχύς ΔΕΝ τιμολογείται από την Δ.Ε.Η. στα οικιακά τιμολόγια!

Β) Μαγνήτης (βενζίνη)

Αυτή η συσκευή είναι ίσως η πρώτη (από τις τρεις) χρονολογικά που βγήκε στην αγορά, αν και ομολογώ ότι μέχρι πρόσφατα την αγνοούσα. Η συσκευή υπόσχεται μείωση της κατανάλωσης καυσίμου ως και 20%. Η λειτουργία της υποτίθεται ότι «στηρίζεται στην μαγνητική πόλωση των μορίων των υδρογονανθράκων (μεταβολή της μαγνητικής ροπής στρέψης των μορίων των υδρογονανθράκων) η οποία σε συνδυασμό με την εφαρμογή της τεχνολογίας μονοπολικής εστίασης προκαλεί δραστική μεταβολή στον τρόπο με τον οποίο τα μόρια των υδρογονανθράκων ενώνονται με τα μόρια οξυγόνου. Στα υγρά καύσιμα, όπως είναι η βενζίνη και το diesel, ο μαγνητισμός μπορεί να εξατομικεύσει και να πολώσει τα μόρια με αποτέλεσμα να έχουμε καλύτερη καύση. Εφαρμόζοντας τα κατάλληλα πεδία σε όλα τα υγρά της μηχανής (καύσιμο, νερό ψύξης) και στον αέρα, τα μαγνητικά δυναμικά μπορούν να παράγουν ένα εγγυημένο αποτέλεσμα».

Δεν μπορείτε να πείτε, «πιασάρικη» περιγραφή προϊόντος. Όμως, κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ακριβώς το αντίθετο: η ταχύτητα της καύσης αυξάνεται όταν αυξάνεται η διαθέσιμη επιφάνεια επαφής των αντιδρώντων, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση των μορίων του καυσίμου και του οξυγόνου. Το μαγνητικό πεδίο μπορεί να οδηγήσει σε ομαδοποίηση των μορίων του καυσίμου (λόγω της έλξης μεταξύ τους) και κατά συνέπεια στην μείωση της διαθέσιμης επιφάνειας επαφής με το οξυγόνο. Αυτό συνεπάγεται ότι για τις ίδιες συνθήκες καύσης το καύσιμο δεν θα καίγεται τόσο εύκολα στον κινητήρα οπότε η απόδοση της καύσης θα μειωθεί. Το αποτέλεσμα δηλαδή της χρήσης του μαγνήτη πολύ χοντρικά μπορεί να παρομοιαστεί με ένα πρόβλημα στο μπεκ ψεκασμού του καυσίμου. Σε μια τέτοια περίπτωση το μπεκ μπορεί να εγχύει το καύσιμο σε μεγαλύτερα σταγονίδια, τα οποία καίγονται δυσκολότερα. Και τα δύο «σενάρια» έχουν ένα βασικό πρόβλημα:Για να μπορέσει κάποιος να επηρεάσει τις ενδομοριακές δυνάμεις των μορίων του καυσίμου θα χρειαζόταν ενδεχομένως έναν τεράστιο ηλεκτρομαγνήτη και όχι ένα απλό μαγητάκι της πλάκας. Γι’ αυτό και οι συνάδελφοι σε ΚΤΕΟ που μέτρησαν μια τέτοια συσκευή είδαν ότι ουσιαστικά ΔΕΝ μεταβάλλει την κατανάλωση της βενζίνης.

Γ) Λέβητας ιόντων (θέρμανση)

Αυτή είναι η πιο πρόσφατη συσκευή από όλες. Παρουσιάστηκε μάλιστα από το TV Μακεδονία, ενώ  γενικά έχει διαφημιστεί αρκετά στην βόρεια Ελλάδα, ειδικά τώρα που έρχεται και χειμώνας. Καταρχάς, η τεχνολογία αυτή δεν είναι καινούργια. Ανακαλύφθηκε αρκετά χρόνια πριν και στο εξωτερικό είναι γνωστή με το όνομα electrode heater. Φυσικά εδώ την πλασάρανε με τον πιο «πιασάρικο» όρο ion heater.

Η συσκευή αυτή δεν έχω αμφιβολία ότι δουλεύει. Είναι σαν να έχεις μια ηλεκτρική αντίσταση μέσα σε νερό, κάτι δηλαδή σαν τον βραστήρα νερού. Τι γίνεται λοιπόν: καταναλώνεται ρεύμα και παράγεται θερμότητα η οποία ζεσταίνει το νερό. Καμία διαφωνία σε αυτό. Το πρόβλημα είναι στις αποδόσεις που παρουσιάζουν: COP 1.57. Δηλαδή, η συσκευή αυτή καταναλώνει 1 KWh ηλεκτρικού ρεύματος και υποτίθεται ότι παράγει 1,57 KWh θερμότητα. Λυπάμαι, αλλά αυτό ΔΕΝ γίνεται διότι παραβιάζεται η αρχή διατήρηση της ενέργειας (αναφέρθηκε και πριν). Δεν υπάρχει κάτι το οποίο θα παράγει τις 0,57 KWh που λείπουν από το ισοζύγιο. Η συσκευή δεν είναι πχ αντλία θερμότητας να «αντλεί» την επιπλέον ενέργεια από το περιβάλλον. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι έχουν βγάλει και πιστοποιητικά για αυτό το COP, χωρίς φυσικά να αναφέρεται η διαδικασία της μέτρησης ενώ σε όλες τις φωτογραφίες που κυκλοφορούν δεν υπάρχουν πουθενά θερμόμετρα.

Η πραγματική απόδοση αυτών των συσκευών σαφώς και είναι μικρότερη της μονάδας, γιατί πού απλά όπου υπάρχει μετατροπή ενέργειας υπάρχουν και απώλειες. Κάπου διάβασα για απόδοση 94% (το οποίο διαφέρει κατά πολύ από το 157%). Σκοπίμως λοιπόν υπάρχει μια παραπληροφόρηση σε αυτόν το θέμα, ώστε να νομίζει ο κόσμος ότι θα ζεσταθεί με τζάμπα ενέργεια που δημιουργείται «μαγικά» από αυτή την συσκευή.

Υπάρχει και το άλλο το πετυχημένο. Υποστηρίζουν ότι με λέβητα ισχύος 5 KW θα ζεσταθεί σπίτι 90 m2? Λοιπόν, τα 5 ΚW, αντιστοιχούν περίπου σε 4300 Kcal/h. Το σπίτι μου στη Θεσ/κη, που είναι περίπου αυτά τα τετραγωνικά θέλει περίπου 9000 Kcal/h για να ζεσταθεί. Η δική τους version λέει ότι με COP 1.57 => τα 5 KW θα γίνουν 7,85 KW ή 6750 Kcal/h. Η δική μου υπόθεση λέει ότι θα είναι COP = 0.94 => τα 5 KW θα γίνουν 4,7 KW ή 4041 Kcal/h. Μπορώ λοιπόν να ζεστάνω το σπίτι μου? Ασφαλώς και ΟΧΙ!!!!!

---

Επίλογος

---

Γνωρίζω ότι πολύ κόσμος υποφέρει από την οικονομική κρίση και αναζητά τρόπους ώστε να εξοικονομήσει χρήματα. Αυτό που θα σας πρότεινα είναι προτού προβείτε σε οποιαδήποτε αγορά εξοπλισμού τεχνικής φύσεως να είστε επιφυλακτικοί, ιδιαίτερα αν η τεχνολογία του προϊόντος είναι καινούργια και παρουσιάζεται ως καινοτόμος ιδέα.  Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε κάποιο άτομο με τεχνικές γνώσεις ή ακόμα καλύτερα τον μηχανικό σας.

Πηγή: https://www.myengineeringworld.net/2011/10/blog-post.html

28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ 2018 -ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ Η ΝΑ ΚΛΑΨΟΥΜΕ ?

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) εορτάζει τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία (SafeDay) μαζί με την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας (WDACL) τονίζοντας με αυτό τον τρόπο την ανάγκη βελτίωσης της ασφάλειας και της υγείας των νέων εργαζομένων και την κατάργηση της παιδικής εργασίας.

Πώς να γιορτάσεις όμως όταν τα εργατικά ατυχήματα στην χώρα μας αυξάνονται με ρυθμό 8 – 10% ετησίως, την τελευταία τριετία?

Το κόστος των εργατικών ατυχημάτων σύμφωνα με το Διεθνές γραφείο Εργασίας του Ο.Η.Ε. κοστίζουν το 4% του Α.Ε.Π.  Δηλαδή για την Ελλάδα με ΑΕΠ 180 Δις περίπου (180 Χ 0,4) κοστίζουν 7,2 Δις.

Ποια είναι η κατάσταση σήμερα:

Α) Στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις εκεί όπου γίνεται το 90% των εργατικών ατυχημάτων μπορεί να αντικατασταθεί ο τεχνικός ασφάλειας από τον εργοδότη που <παρακολουθεί> ένα σεμινάριο 10 ωρών συνήθως.

Β) Τεχνικός Ασφαλείας μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε άσχετος, αρκεί να έχει ένα πτυχίο τεχνικής κατεύθυνσης.

Γ) Σε περιπτώσεις ατυχήματος ο Τεχνικός Ασφάλειας αντιμετωπίζεται από τη δικαιοσύνη όπως ο εργοδότης, Δηλ έχει την αντικειμενική ευθύνη και  επωμίζεται βαρύτατες ποινές.

Δ)  Οι διοικητικές δομές του Δημοσίου (Δήμοι, Οργανισμοί,  ΝΠΔΔ κλπ)  δεν έχουν Εσωτερικές Υπηρεσίες Ασφαλείας Υγείας της εργασίας και οι διαγωνισμοί για συνεργασία με εξωτερικούς παρόχους γίνονται με μοναδικό κριτήριο το οικονομικό κόστος.

Τι πρέπει να γίνει:

Α)  Υποχρεωτική επίσκεψη επαγγελματία Τεχνικού σε επιχειρήσεις όπου ο εργοδότης αντικαθιστά τον Τεχνικό Ασφάλειας, για έλεγχο και υποδείξεις δύο φορές ανά έτος.

Β)  Πιστοποίηση άσκησης της δραστηριότητάς του τεχνικού ασφαλείας

Γ) Νομική διευκρίνηση ότι ο τεχνικός ασφάλειας είναι σύμβουλος στην επιχείρηση και ευθύνεται μόνο για τις συμβουλές του Υπάρχει η αρχή ευθύνης τους εργοδότη

Δ) Δημιουργία Εσωτερικών Επιτροπών Υγείας Ασφάλειας της Εργασίας στις επιχειρήσεις του Δημοσίου και διαγωνισμοί και με ποιοτικά κριτήρια.

Ε) Και ως ειδικοί της Α/Υ/Ε  συμμετοχή στα όργανα λήψης αποφάσεων

Με τις ανωτέρω προτάσεις θεωρούμε ότι μπορούν να μειωθούν τα εργατικά ατυχήματα εκεί που ήταν το 2014 στο ποσοστό 25%

Αυτό σημαίνει  (7,2 Δις Χ 0,25)  1,8 Δις εξοικονόμηση ανα έτος για την Εθνική οικονομία. Όσο δε το κόστος της ανθρώπινης ζωής, αυτό  δεν υπολογίζεται με χρήματα.

Οι προτάσεις καλύπτουν πλήρως τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εκδόθηκαν στις 2 Οκτωβρίου 2013 κατόπιν εισηγήσεως του Κου Barozo  <<REIFIT- Νομοθεσία κατάλληλη για την Ανάπτυξη>> και δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, δεν προκαλούν κανένα οικονομικό μη ανταποδοτικό μέτρο ιδιωτικό τομέα.

Ο θεσμός της Α/Υ/Ε απ’ ότι φαίνεται εκ του αποτελέσματος,  δεν πάει καλά.

Η ανασφάλεια τρώει τους εργαζόμενους και η έλλειψη Α/Υ/Ε την οικονομία

Ποιος έχει την ευθύνη?   Όλοι μας!  Όχι όμως την ίδια. Μας αναλογεί στο βαθμό που μπορούσαμε να δώσουμε λύση και δεν το κάναμε.

Τι πρέπει λοιπόν να γίνει? Να γιορτάσουμε, η να κλάψουμε?

Τίποτε από αυτά.  Να εξοπλιστούμε μόνο με την γρηγορούσα συνείδηση και να  εργασθούμε όλοι, Υπουργείο Εργασίας, Επιθεωρητές Εργασίας, Τεχνικοί Ασφάλειας, Κοινωνικοί φορείς, Εργαζόμενοι, Εργοδότες, γιατί για να φέρουμε αποτελέσματα, να πετύχουμε,  χρειάζεται η συμμετοχή όλων! Οι προτάσεις υπάρχουν!

ΑΘΗΝΑ  27/4/2018

Χατζηδημητράκης Παν.

Πρόεδρος Σ.Τ.Α.Ε.

πηγή:stae.gr

ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΤΗΣ ΤΑΣΗΣ

Όπως είναι γνωστό, η σωστή λειτουργία των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών εξαρτάται από την σταθερή τιμή της τάσης εισόδου. Στην καθημερινή ζωή, η αλήθεια είναι ότι οι διακυμάνσεις στην τάση δικτύου είναι συνεχείς και συχνά εκτός επιτρεπτών ορίων. Αυτό οδήγησε στην ανάγκη κατασκευής συσκευών σταθεροποίησης της τάσης και διατήρησής της μέσα στα επιτρεπτά όρια. Αυτές οι συσκευές είναι οι ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΤΕΣ ΤΑΣΗΣ

Η εγκατάσταση διατάξεων προστασίας στις Εσωτερικές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις προβλέπεται στο ελληνικό πρότυπο ΕΛΟΤ HD384 <<Απαιτήσεις για ηλεκτρικές εγκαταστάσεις>> και στην Υπουργική απόφαση Φ.7.5/1816/88 (ΦΕΚ470/Β/5.3.04) που καθιέρωσε το πρότυπο αυτό.

Έχει παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελληνική αγορά ένα σημαντικό κενό ενημέρωσης ανάμεσα στους ηλεκτρολόγους εγκαταστάτες σχετικά με την χρησιμότητα των σταθεροποιητών τάσης. Είναι πολλοί εκείνοι που λανθασμένα πιστεύουν ότι ο σταθεροποιητής τάσης αποτελεί έναν εξοπλισμό που δεν είναι και τόσο απαραίτητος ή χρήσιμος σε μια ηλεκτρολογική εγκατάσταση, ότι αποτελεί ένα είδος «πολυτέλειας». Σε συνδυασμό μάλιστα με την έλλειψη ρευστότητας λόγω της οικονομικής κρίσης, επιλέγεται συνειδητά η μη εγκατάσταση σταθεροποιητή προκειμένου να μειωθούν τα κοστολόγια.

Η ΔΕΗ σε έντυπο που έχει εκδόσει αναφέρει μεταξύ άλλων:

Ο απλούστερος τρόπος για την επίλυση των προβλημάτων που συνδέονται με τις βυθίσεις τάσης εξαιτίας εκκίνησης μεγάλων φορτίων σας είναι, ο κατάλληλος διαχωρισμός των κυκλωμάτων έτσι ώστε η ευαίσθητη συσκευή σας να τροφοδοτείται από γραμμή διαφορετική από αυτή που τροφοδοτεί τη πηγή της βύθισης. Αν το πρόβλημα παραμένει καθώς και για την αντιμετώπιση των βυθίσεων που οφείλονται σε βλάβες του Δημόσιου δικτύου διανομής ΔΕΗ, μπορείτε π.χ να προμηθευτείτε σταθεροποιητή τάσης ή συσκευή αδειάλειπτης τροφοδότησης ισχύος (UPS) για την τροφοδότηση του ευαίσθητου εξοπλισμού σας........και συνεχίζει...

Παρά τη λήψη των δυνατών μέτρων από τη ΔΕΗ προκειμένου να εξασφαλίσει ένα αξιόπιστο και ασφαλές δίκτυο καθώς και για να παρέχει ηλεκτρική τάση σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο Ελληνικό Πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ50160, είναι αντικειμενικά και πρακτικά αδύνατο να αποκλειστεί παντελώς η εμφάνιση διαταραχών της τάσης, με αποτέλεσμα η τάση να αποκλίνει της επιζητούμενης ιδανικής μορφής της (σταθερή και απόλυτα ημιτονοειδής τάση). Η αναπόφευκτη αυτή εμφάνιση διαταραχών τάσης προβλέπεται από το Ελληνικό Πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ50160

Είναι όμως αυτό η ορθή επιλογή; Είναι όντως ο σταθεροποιητής τάσης είδος «πολυτέλειας»; Σε τι μας χρησιμεύει;

Για να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα, θα πρέπει να γνωρίζουμε ποιο είναι το πρόβλημα που καλείται να λύσει ένας σταθεροποιητής.

Το πρόβλημα λοιπόν δημιουργείται από την έλλειψη σταθερής τάσης στο δίκτυο, η οποία με την σειρά της δημιουργείται από τις βυθίσεις ή ανυψώσεις της τάσης.

Στην Ελληνική επικράτεια και ιδιαίτερα στα Ελληνικά νησιά, το πρόβλημα της παροχής μη σταθερής τάσης είναι μεγάλο και συχνό φαινόμενο.

Η παροχή μη σταθερής τάσης συνεπάγεται μία σειρά αρνητικών αποτελεσμάτων και κινδύνων, εκ των οποίων κάποια είναι λιγότερο σημαντικά, κάποια άλλα όμως μπορεί να προκαλέσουν πολύ μεγάλες ζημιές.

Οι κυριότερες συνέπειες της παροχής μη σταθερή τάσης είναι οι εξής:

-Αύξηση της τάσης λειτουργίας του ρεύματος, συνεπώς μεγαλύτερη κατανάλωση και κόστος ενέργειας.

-Κίνδυνος απώλειας δεδομένων ή μεταφορά λανθασμένων ή μη ακέραιων δεδομένων. 

-Διακοπή γραμμών παραγωγής με αποτέλεσμα την δημιουργία επιπλέον κόστους επαναφοράς της γραμμής παραγωγής, την μείωση της αποδοτικότητας παραγωγής ή την μη έγκαιρη παράδοση των παραγγελιών (που πιθανώς σε μερικές περιπτώσεις να συνεπάγεται και την πληρωμή των σχετικών ρητρών). 

-Κίνδυνος βλάβης ή καταστροφής των μηχανημάτων με ιδιαίτερα υψηλά κόστη επισκευών ή αντικατάστασης των μηχανημάτων. Στις περιπτώσεις αυτές, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος της πυρκαγιάς με ότι αυτό συνεπάγεται τόσο στην προστασία της μονάδας συνολικά όσο και στην προστασία των ανθρώπινων ζωών. 

-Αστοχία συστημάτων ασφαλείας

Τηρουμένων των αναλογιών, τα παραπάνω προβλήματα αφορούν όχι μόνο τις βιομηχανίες αλλά και τους οικιακούς καταναλωτές, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις ακριβών οικιακών συσκευών, όπου τα κόστη επισκευής ή αντικατάστασης αυτών είναι ιδιαίτερα υψηλά.

Η εγκατάσταση του κατάλληλου σταθεροποιητή τάσης λύνει τα παραπάνω προβλήματα και απαλλάσσει τον ιδιοκτήτη (βιομηχανίας ή οικίας) από τους προαναφερόμους κινδύνους διότι σταθεροποιεί την τάση στην επιθυμητή τιμή ανεξάρτητα από τις διακυμάνσεις στις τάσεις εισόδου.

Οπωσδήποτε η αγορά και εγκατάσταση ενός σταθεροποιητή αυξάνει το συνολικό κόστος της ηλεκτρολογικής εγκατάστασης. Θα πρέπει όμως να αναλογισθεί κανείς ποιο θα είναι το κόστος στην περίπτωση της μη εγκατάστασης σταθεροποιητή.

Ανάλογα με το μοντέλο και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του σταθεροποιητή αλλά και το μέγεθος του προβλήματος της έλλειψης σταθερή τάσης, έχει παρατηρηθεί ότι η απόσβεση του κόστους λόγω της χαμηλότερης ενεργειακής κατανάλωσης μπορεί να είναι και μερικά μόνο χρόνια.

Σε ό,τι αφορά την προστασία από τους υπόλοιπους κινδύνους, ο εκάστοτε ιδιοκτήτης γνωρίζει καλύτερα την αξία των μηχανημάτων ή του εξοπλισμού του καθώς και τις ιδιαιτερότητες και απαιτήσεις της παραγωγής του και συνεπώς, μπορεί να κάνει τις αντίστοιχες εκτιμήσεις.

Τι κάνει λοιπόν ο σταθεροποιητής τάσης;

Οι σταθεροποιητές τάσης (voltage stabilizer) είναι σχεδιασμένοι για να προσφέρουν σταθερή τάση τροφοδοσίας στα φορτία που είναι συνδεδεμένα σε αυτούς στις περιπτώσεις που η τάση τροφοδοσίας έχει διακυμάνσεις (αυξομειώσεις).

Οι σταθεροποιητές τάσης παρέχουν μεγάλη ταχύτητα διόρθωσης της τάσης εξόδου, οπτικοακουστικές ενδείξεις, φίλτρα εισόδου και κάποιοι αντικεραυνική προστασία.

Οι Σταθεροποιητές τάσης πρέπει να  κατασκευάζονται με πιστοποιημένο σύστημα ποιότητας ISO9001:2008 και φέρουν τη σήμανση CE.

Πως λειτουργούν οι σταθεροποιητές τάσης;

Οι σταθεροποιητές τάσης αποτελούνται από ένα αυτομετασχηματιστή πολλαπλών λήψεων και ένα κύκλωμα ελέγχου, το οποίο παρακολουθεί την τάση, τη συγκρίνει με την επιθυμητή τάση εξόδου και τη διορθώνει άμεσα.

Οι σταθεροποιητές τάσης διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:
Τους ηλεκτρονικούς και τους ηλεκτρομηχανικούς, όπου ο διαχωρισμός πραγματοποιείται ανάλογα με τον τρόπο διόρθωσης τάσης.

-Πως λειτουργούν οι ηλεκτρονικοί σταθεροποιητές τάσης;

Ο ηλεκτρονικός σταθεροποιητής τάσης διαθέτει ένα αυτομετασχηματιστή με ικανό αριθμό λήψεων ανάλογα με το ποσοστό σταθεροποίησης της τάσης εξόδου.

Ένας μικροεπεξεργαστής μετρά την τάση του δικτύου της ΔΕΗ, τη συγκρίνει με την επιθυμητή τάση εξόδου και τη διορθώνει άμεσα. Η επιλογή της κατάλληλης λήψης του αυτομετασχηματιστή γίνεται με ηλεκτρονικό τρόπο.

Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του ο μικροεπεξεργαστής ελέγχει το ρεύμα της εξόδου και την κατάσταση των κυκλωμάτων του.

VMARK DAR-2000 Ηλεκτρονικός Σταθεροποιητής Τάσης 2000VA

Διαθέτει ψηφιακές ενδείξεις (LCD) όπου αναγράφεται η τάση εξόδου. Ενσωματώνει λειτουργία καθυστέρησης (delay) για την αποφυγή προβλημάτων κατά την εκκίνηση συσκευών που χρειάζονται μεγάλο ρεύμα σε αυτή τη φάση (ψυγείο, μοτέρ, αντλίες) και παρέχει προστασία από υπερφόρτωση και βραχυκύκλωμα. Ενδεικτικές λυχνίας Working, Input, Output.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά

• Power: 2000VA
• Input voltage: AC140 - 260V
• Output voltage: AC220V +/- 10%
• Frequency: 50Hz / 60Hz
• Maximum current: 9.1A
• Circuit protection: 12A
• Protection: Brownouts, Overvoltages, Short circuit
• Outputs: 2 x Souko (220v AC)
• Διαστάσεις (MxBxY): 21.5x27x13.5 cm

-Πως λειτουργούν οι ηλεκτρομηχανικοί σταθεροποιητές τάσης;

Η σχεδίαση των ηλεκτρομηχανικών σταθεροποιητών τάσης τους καθιστά κατάλληλους για λειτουργία ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες περιβάλλοντος αλλά και απαιτητικές συνθήκες σε τροφοδοσία ηλεκτρικής ενέργειας.

Ο ηλεκτρομηχανικός σταθεροποιητής τάσης αποτελείται από:

• Ένα ελεγχόμενο με κινητήρα μεταβλητό αυτομετασχηματιστή, ο οποίος τροφοδοτεί το πρωτεύον ενός

• Buck-boost μετασχηματιστή, ο οποίος βρίσκεται ενωμένος «εν σειρά» μεταξύ της παροχής και του φορτίου. Αυτός ο μετασχηματιστής προσθέτει ή αφαιρεί τάση στο φορτίο ώστε να διατηρείται πάντα εντός επιτρεπτών ορίων. 

• Μία ηλεκτρονική πλακέτα, η οποία επιτηρεί την τάση εξόδου και ελέγχει τον κινητήρα του μεταβλητού αυτομετασχηματιστή (1), ο οποίος με την σειρά του τροφοδοτεί τον buck boost μετασχηματιστή (2) για να διορθώσει την τάση εξόδου.

Ο απλός και έξυπνος τρόπος λειτουργίας τους κάνει αποτελεσματικούς, αξιόπιστους και αποδοτικούς, ανεβάζοντας το δείκτη MTBF πάνω από τις 200.000 ώρες.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤVR-500VA

Είσοδος : 140 - 260 V AC

Εξοδος : 220 V AC

Οθόνη :  2 αναλογικά όργανα

Ενδειξη είσόδου / εξόδου VAC

Ισχύς : 500 VA

Προστασία υπέρτασης : NAI

Προστασία θερμοκρασίας : NAI

Προστασία βραχυκυκλώματος : NAI

Τοροειδή μετασχηματιστή : NAI

Υψηλής απόδοσης : NAI

Επιλογή καθυστέρησης : 6 sec / 3 min

Διαστάσεις : 250 × 117 × 152

Υπάρχουν και οι σταθεροποιητές τάσης τύπου πολύπριζου

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Είσοδος: 145-280VA.C 43/67Hz

Έξοδος: 230V ±8%

Ισχύς εξόδου: 2000VA max

Χρόνος Αντίδρασης : 0.95 :1  (2 ms)

• Πρίζες Σούκο : 6 πρίζες ( 3 πρίζες σούκο με σταθεροποιητή + 3 πρίζες bypass)
• Προστασία τηλεφωνικής γραμμής
• Προστασία από υπέρταση, με διακοπή λειτουργίας
• Διαστάσεις: 290 x 160 x 71mm
  

Τέλος εκτός από τους μονοφασικούς υπάρχουν και οι τριφασικοί σταθεροποιητές τάσης

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

• ΤΡΙΦΑΣΙΚΟΣ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΤΗΣ ΤΑΣΗΣ 20KVA
  
  Τάση εισόδου: 160-440V AC 50/60Hz
  Τάση εξόδου: 380V AC 50/60Hz ±3%
  Ισχύς: 20KVA max
  Προστασία: Από υπόταση, υπέρταση, υπερφόρτωση
  Ενδείξεις: Λειτουργιών με LED και αναλογικές ενδείξεις τάσης εισόδου και εξόδου και των τριών φάσεων
  Διαθέτει λειτουργίες: Delay, undelay
  Πρίζες εισόδου-εξόδου: Μπόρνες βαρέως τύπου
  Κατάλληλος για την: Προστασία υπολογιστών, ψυγείων, πλυντηρίων τηλεοράσεων και άλλων ηλεκτρικών συσκευών μεγίστου φορτίου λειτουργίας 20KVA
  Διαστάσεις: 45 x 42 x 87cm
  

ΠΡΟΣΟΧΗ

• Βεβαιωθείτε πως η συνολική κατανάλωση των συνδεδεµένων φορτίων δεν υπερβαίνει την αναγραφόµενη ισχύ εξόδου του σταθεροποιητή. Όταν συνδέετε µια συσκευή µε ενσωµατωµένο µοτέρ-συµπιεστή ή µε έντονο επαγωγικό χαρακτήρα η ισχύς εκκίνησης είναι αρκετές φορές µεγαλύτερη από την ισχύ λειτουργίας της συσκευής. Βεβαιωθείτε πως η µέγιστη ισχύς δεν ξεπερνά την µέγιστη ικανότητα παροχής ισχύος του σταθεροποιητή (αναφέρεται στο Πίνακα Τεχνικών Χαρακτηριστικών).

• Βεβαιωθείτε πως ο σταθεροποιητής παρέχει την τάση που απαιτούν οι συσκευές που συνδέετε σε αυτόν.

• Βεβαιωθείτε πως η τάση του ηλεκτρικού δικτύου είναι µέσα στις προδιαγραφές λειτουργίας του σταθεροποιητή.

• Πάντα να τοποθετείτε το σταθεροποιητή σε ένα σηµείο που: 1. Αερίζεται καλά 2. ∆εν είναι εκτεθειµένο σε άµεσο ηλιακό φως και δεν βρίσκεται κοντά σε κάποια πηγής θερµότητας. 3. Βρίσκεται µακριά από πηγές υγρασίας και µακριά από οποιοδήποτε υγρό ή λιπαντικό.

• Ποτέ µην τοποθετείτε τον σταθεροποιητή κοντά σε σηµεία όπου υπάρχουν εύφλεκτες ουσίες.

7 Κριτήρια Επιλογής Σταθεροποιητή Τάσης

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που εμφανίζονται στα δίκτυα παροχής ρεύματος είναι οι συχνές διακυμάνσεις στην τάση παροχής.

Οι συχνές και απότομες αλλαγές στην τάση τροφοδοσίας μπορούν να προκαλέσουν ποικίλα προβλήματα, όπως αύξηση του κόστους συντήρησης, αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας, καταστροφή ευαίσθητων ηλεκτρονικών – και όχι μόνο – εξοπλισμών και γενικότερα, προβλήματα λειτουργίας του εξοπλισμού.

Η χρήση των κατάλληλων σταθεροποιητών τάσης αποτελεί τη λύση στα παραπάνω προβλήματα που προκαλούνται από τις αυξομειώσεις της τάσης. Οι σταθεροποιητές τάσης δίνουν στην έξοδο τους, σταθερή τάση παροχής, διασφαλίζοντας την αδιάλειπτη και σωστή λειτουργία του εξοπλισμού μας.

Ποια είναι όμως τα κριτήρια επιλογής του κατάλληλου σταθεροποιητή;

1. Υψηλός βαθμός σταθεροποίησης

Οι διακυμάνσεις της τάσης καταπονούν τον εξοπλισμό μιας εγκατάστασης. Για παράδειγμα, εάν ένα μηχάνημα λειτουργεί συνεχώς υπό υπέρταση, τα μονωτικά του υλικά θα γηράσκουν πιο γρήγορα από το αναμενόμενο, δημιουργώντας αυξημένα κόστη συντήρησης ή ακόμα και την ανάγκη αντικατάστασης.

Η λύση στο πρόβλημα είναι ένας σταθεροποιητής με υψηλό βαθμό σταθεροποίησης ώστε να εξαλείψει την καταπόνηση του εξοπλισμού.

Η σταθεροποίηση που επιτυγχάνει ένας σταθεροποιητής μετριέται με την ακρίβειά του. Όσο πιο υψηλή είναι η ακρίβεια του σταθεροποιητή, τόσο μεγαλύτερη σταθεροποίηση επιτυγχάνεται.

Μία ακρίβεια της τάξεως του 5% δεν είναι αποδεκτή, αφού μπορεί να αποσταθεροποιεί μία σταθερή τάση, εάν η διακύμανση του δικτύου είναι χαμηλότερη.

Αν όμως ο σταθεροποιητής έχει υψηλή ακρίβεια της τάξης του 0,5%, διασφαλίζεται η συνεχής λειτουργία του εξοπλισμού στην ονομαστική τάση λειτουργίας του. Ως αποτέλεσμα, μειώνεται η καταπόνησή του και αυτό, με τη σειρά του, συνεπάγεται τη μείωση της αναγκών συντήρησης και την αποφυγή φθορών και καταστροφών του εξοπλισμού (ή μερών αυτού).

Υψηλό βαθμό σταθεροποίησης μπορεί να φέρουν τόσο οι ηλεκτρομηχανικοί όσο και οι ηλεκτρονικοί σταθεροποιητές.

2. Ταχύτητα σταθεροποίησης

Στα ευαίσθητα δίκτυα μεταφοράς και αποθήκευσης δεδομένων, όπου οι ταχύτητες μεταφοράς είναι μεγάλες, ακόμα και σχετικά μικρές διακυμάνσεις της τάσης, μπορούν να δημιουργήσουν διάφορα προβλήματα στην επικοινωνία, όπως ενδεικτικά, λάθη στη μεταφορά δεδομένων ή καταστροφή ευαίσθητων εξοπλισμών (όπως σκληρών δίσκων, servers, μονάδων υπολογιστών κ.ο.κ.).

Ένας σταθεροποιητής χαμηλής ταχύτητας (σε ένα δίκτυο υψηλής ταχύτητας) δεν θα καταφέρει να εξαλείψει τα προβλήματα αυτά.

Αντίθετα, ένας υψηλής ταχύτητας σταθεροποιητής μπορεί να σταθεροποιήσει την τάση γρήγορα και έτσι, να αποτρέψει την εμφάνιση των παραπάνω προβλημάτων.

Πόση όμως πρέπει να είναι η ταχύτητα σταθεροποίησης ώστε να είναι ικανοποιητική;

Ένας βασικός κανόνας είναι ότι η απαιτούμενη ταχύτητα ενός σταθεροποιητή πρέπει να είναι τόση ώστε να μην γίνεται αντιληπτή η διακύμανση της τάσης από τον εξοπλισμό.

Οι ηλεκτρονικοί (ή στατικοί) σταθεροποιητές έχουν υψηλότερη ταχύτητα σταθεροποίησης σε σύγκριση με τους ηλεκτρομηχανικούς σταθεροποιητές, λόγω του τρόπου λειτουργίας τους, καθώς οι λειτουργίες του ελέγχου και της ρύθμισης γίνεται μέσω ψηφιακών καρτών και ομαδών θυρίστορς.

3. Δυνατότητα λειτουργίας υπό πλήρες φορτίο σε όλο το εύρος της τάσης

Στις μεγάλες διακυμάνσεις – πιο συγκεκριμένα όταν οι τάσεις είναι μικρές με σταθερό φορτίο – τα ρεύματα που προκαλούνται είναι μεγάλα. Υπό αυτές τις συνθήκες, το φορτίο του εξοπλισμού δεν μεταβάλλεται και απαιτεί σταθερή τροφοδοσία.

Θα πρέπει να προσέξετε λοιπόν, ώστε ο σταθεροποιητής που θα επιλέξετε να διασφαλίζει τη συνεχή λειτουργία υπό πλήρες φορτίο, ακόμα και στα κάτω όρια της τάσης.

Οι ποιοτικοί ηλεκτρομηχανικοί σταθεροποιητές, λόγω της κατασκευής τους και του τρόπου λειτουργίας τους, διαθέτουν πολύ μεγαλύτερες αντοχές σε υπερτάσεις, σε σύγκριση με τους ηλεκτρονικούς σταθεροποιητές.

Συνεπώς, ένας καλός ηλεκτρομηχανικός σταθεροποιητής διασφαλίζει αποτελεσματικά τη συνεχή λειτουργία υπό πλήρες φορτίο.

4. Εξασφάλιση αδιάλειπτης λειτουργίας εξοπλισμού

Στις περιπτώσεις διακοπών της τάσης, ο σταθεροποιητής θα πρέπει να εξασφαλίζει τη σωστή επαναφορά της τάσης, επιτυγχάνοντας την απορρόφηση τυχόν συσσωρευμένων φορτίων. Για να το πετύχει αυτό, θα πρέπει ο σταθεροποιητής να αντέχει σε καταπονήσεις υψηλών τάσεων και να έχει τη δυνατότητα λειτουργίας σε όλο το εύρος της τάσης υπό πλήρες φορτίο.

Η διακοπτική λειτουργία του ίδιου του σταθεροποιητή αποτελεί μία ακόμα περίπτωση καταπόνησης του εξοπλισμού της εγκατάστασης. Αν έχετε έναν σταθεροποιητή ο οποίος βασίζεται στην τεχνολογία ρελέ, δημιουργεί μικρές διακοπές κατά την ρύθμιση της τάσης. Αυτές οι μικρές διακοπές μπορεί να μην είναι αντιληπτές από το ανθρώπινο μάτι, ο εξοπλισμός όμως αντιλαμβάνεται την στιγμιαία αυξομείωση.

Ο κατάλληλος σταθεροποιητής τάσης θα πρέπει να οδηγείται από ψηφιακούς μικροεπεξεργαστές, οι οποίοι εκτελούν συνεχώς έλεγχο μεταξύ τάσης εισόδου και επιθυμητής τάσης, δίνοντας εγκαίρως την εντολή για την ζητούμενη σταθεροποίηση στο σύστημα ρυθμιστή της τάσης.

Σταθεροποιητές τάσης που εξασφαλίζουν την αδιάλειπτη λειτουργία του εξοπλισμού μπορεί να είναι είτε ηλεκτρομηχανολογικής λειτουργίας, είτε ηλεκτρονικής λειτουργίας, με την προϋπόθεση η ρύθμιση της τάσης να μην πραγματοποιείται μέσω ρελέ.

5. Ποιοτική τάση στην έξοδο του σταθεροποιητή

Εκτός της σταθερής τάσης, η ποιότητα λειτουργίας του εξοπλισμού επηρεάζεται και από την ποιότητα του σήματος της τάσης. Για παράδειγμα, η εισαγωγή θορύβου είναι ένα δείγμα κακής ποιότητας του σήματος της τάσης και μπορεί να καταστρέψει αποτελέσματα μετρήσεων ή/και τη μεταφορά δεδομένων.

Θα πρέπει λοιπόν ο σταθεροποιητής που θα επιλέξετε να διασφαλίζει τη μη εισαγωγή παραμορφώσεων και επιπλέον θορύβου στη γραμμή.

Σε γενικές γραμμές, το παραπάνω κριτήριο ικανοποιείται τόσο από τους ηλεκτρομηχανικούς όσο και από τους ηλεκτρονικούς σταθεροποιητές, λόγω του ότι η σταθεροποίηση της τάσης εκτελείται – και στους δύο τύπους σταθεροποιητή – μέσω μετασχηματιστή απομόνωσης στην «rms» τιμή της τάσης.

6. Ανάγκες συντήρησης

Ένα επιπλέον κριτήριο που θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας στην επιλογή σταθεροποιητή είναι οι ανάγκες και κόστη συντήρησής του.

Οι ηλεκτρονικοί σταθεροποιητές έχουν πολύ μικρές ανάγκες συντήρησης καθώς δεν εμπεριέχουν κινούμενα μέρη και αποτελούνται από ψηφιακές κάρτες και θυρίστορς.

Στους ηλεκτρομηχανικούς σταθεροποιητές, οι ανάγκες συντήρησης ποικίλουν ανάλογα με την ποιότητα και τον τρόπο κατασκευής του σταθεροποιητή.

Τα κινούμενα μέρη ενός ποιοτικού ηλεκτρομηχανικού σταθεροποιητή κατασκευάζονται από υλικά πολύ καλής ποιότητας, με αποτέλεσμα να ελαχιστοποιείται η φθορά στα μονωτικά υλικά που υπάρχουν στον αυτομετασχηματιστή που εκτελεί την ρύθμιση της τάσης. Με τον τρόπο αυτό, ελαχιστοποιούνται και οι ανάγκες συντήρησης.

7. Καταλληλότητα του σταθεροποιητή ανάλογα με τις προδιαγραφές εγκατάστασης

Τέλος, για την επιλογή του κατάλληλου σταθεροποιητή, θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας τα δεδομένα της γραμμής τροφοδοσίας, όπως για παράδειγμα το εύρος του φορτίου της, ή το αν υπάρχει ανάγκη για συμμετρική ή ασύμμετρη σταθεροποίηση.

Τα φορτία που απαιτούν σταθεροποίηση της τάσης εισόδου τους μπορεί να είναι από πολύ μικρά της τάξεως του 1kva έως και κεντρικά φορτία 8000kva. Για την ανάγκη μιας γραμμής που τροφοδοτεί μικρά μονοφασικά φορτία, θα πρέπει να επιλεχθεί ένας σταθεροποιητής κατάλληλης ισχύος. Ακόμα καλύτερο θα είναι να υπάρχει και μία μικρή επαύξηση της ισχύος, ώστε να είστε καλυμμένοι και στην περίπτωση επέκτασης της γραμμής.

Αν η ανάγκη της γραμμής είναι για ασύμμετρη σταθεροποίηση – αναφερόμενοι πάντα σε τριφασικά φορτία – θα πρέπει να διασφαλισθεί η δυνατότητα κάλυψης της. Στην περίπτωση, λοιπόν, όπου μία γραμμή έχει περισσότερα φορτία από μία άλλη – για παράδειγμα, στη μία φάση είναι συνδεδεμένος ο φωτισμός ενός χώρου, ενώ υπάρχουν και τριφασικά φορτία συνδεδεμένα και στις τρεις φάσεις, όπως είναι ένας τριφασικός κινητήρας), η φάση με τον φωτισμό θα απαιτεί μεγαλύτερο ρεύμα από τις άλλες, όπως φαίνεται και στην εικόνα που ακολουθεί.

Με σκοπό την σωστή σταθεροποίηση, θα πρέπει ο σταθεροποιητής να μην επηρεάζεται από αυτή την ασυμμετρία.

Εικόνα : Ασσύμετρη σταθεροποίηση

Επίσης, το σημαντικότερο ίσως κομμάτι, της επιλογής σωστής οικονομοτεχνικής λύσης είναι το ποσοστό διακύμανσης που υπάρχει στην τάση δικτύου/τροφοδοσίας και απαιτεί σταθεροποίηση. Σε ένα δίκτυο με πολύ συχνές και μεγάλες βυθίσεις, όπως είναι οι βιομηχανικές περιοχές, απαιτείται η σταθεροποίηση μεγάλων ποσοστών βύθισης (όπως έως 35%) και μικρότερων υπερτάσεων (όπως +15%).

Συμπερασματικά, το ιδανικό είναι να υπάρχει μια σχετικά μεγάλη ποικιλία μοντέλων σταθεροποιητών, ώστε να αυξάνονται και οι διαθέσιμες επιλογές ανάλογα με τις εκάστοτε προδιαγραφές της εγκατάστασης για την οποία προορίζεται ο σταθεροποιητής.

Οι ηλεκτρομηχανικοί σταθεροποιητές διαθέτουν μεγαλύτερη ποικιλία μοντέλων όσον αφορά την διακύμανση εισόδου, σε σύγκριση με τους ηλεκτρονικούς σταθεροποιητές.

πηγές: http://www.emmis.gr και https://acepower.gr και https://www.dei.gr