Το νερό είναι καλός ή κακός αγωγός του ηλεκτρισμού ?

Το Νερό είναι καλός αγωγός του ρεύματος ?

Όταν λέμε καλός αγωγός του ρεύματος εννοούμε ότι επιτρέπει στο ρεύμα να περάσει από μέσα του (π.χ ανθρώπινο σώμα) ενώ όταν λέμε κακός αγωγός ότι δεν το αφήνει να περάσει (π.χ το ξύλο).

Έχουμε ακούσει χιλιάδες φορές ότι το νερό είναι ο νούμερο ένα κίνδυνος σε συνδυασμό με τον ηλεκτρισμό. Το νερό όμως δεν είναι καλός αγωγός του ρεύματος. Τότε όμως γιατί μας λένε να μην αγγίζουμε π.χ τους ηλεκτρικούς διακόπτες με βρεγμένα χέρια ;

Το νερό από μόνο του δεν είναι αγωγός του ρεύματος αλλά το ηλεκτρικό ρεύμα περνάει από μέσα του εξαιτίας των αλάτων και των άλλων στοιχείων που υπάρχουν σε αυτό. Έτσι το νερό της βρύσης που δεν είναι καθαρό 100% επιτρέπει στο ρεύμα να περάσει από μέσα του. Το ίδιο συμβαίνει και με το εμφιαλωμένο πόσιμο νερό το οποίο ούτε αυτό είναι 100% καθαρό νερό καθώς και με το θαλασσινό νερό.

Το ρεύμα δεν περνάει όμως από το απιονισμένο, πεντακάθαρο νερό που χρησιμοποιούμε καθημερινά σε διάφορες ηλεκτρικές ή μηχανικές συσκευές όπως είναι το αυτοκίνητο, το σίδερο κ.τ.λ

Γιατί αν ρίξω ένα ηλεκτροφόρο καλώδιο στη Θάλασσα δεν θα με χτυπήσει το ρεύμα ?

Το θαλασσινό νερό είναι καλός αγωγός του ηλεκτρικού ρεύματος αλλά εξαιτίας της τεράστιας ποσότητας του αναγκάζει το ρεύμα να εξαπλωθεί σε τεράστιες αποστάσεις οπότε και ατονεί η ένταση του χωρίς να μπορεί να προκαλέσει ηλεκτροπληξία.

Σύμφωνα με την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία των ΗΠΑ, η ηλεκτρική τάση ενός κεραυνού είναι 300 εκατομμύρια βολτ και είναι κάτι παραπάνω από αρκετά για να σκοτώσουν καθώς η ηλεκτρική εκκένωση εξαπλώνεται οριζοντίως και όχι κατακόρυφα. Αυτά είναι άσχημα νέα για όσους επιπλέουν στο νερό ή κολυμπούν στην επιφάνειά του, καθώς το νερό είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού.

Όταν όμως ο κεραυνός πέσει στην επιφάνεια της θάλασσας λόγω του ότι το νερό είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού η τάση διαχέεται επίπεδα δημιουργώντας μια σχετικά μικρή διαφορά τάσης αλλά το ρεύμα περνάει από το σώμα του λουόμενου και έχει σχεδόν το ίδιο αποτέλεσμα όπως στην ξηρά και σε ακτίνα μέχρι και 100m από το σημείο που έπεσε ο κεραυνός.

Όμως με την επαφή του κεραυνού στην επιφάνεια της θάλασσας συμβαίνει επίσης και το εξής: Λόγω της τρομακτικά μεγάλης θερμοκρασίας (30.000 ºC) εξατμίζεται μεγάλη ποσότητα νερού δημιουργώντας έκρηξη η οποία μπορεί να συγκριθεί με δυναμίτη, το πιεστικό κύμα μεταφέρεται πολλά μέτρα μακριά και τα επακόλουθα είναι στην καλύτερη περίπτωση σπάσιμο τύμπανων και στην χειρότερη και αν βρεθούμε πολύ κοντά ρήξη πνευμόνων, εμβολή αέρος, απώλεια αισθήσεων.