Μία πρωτοποριακή διάταξη εντός των σωλήνων ύδρευσης, οι οποίοι μεταφέρουν το νερό στα σπίτια, επιτρέπει την μετατροπή της ροής του νερού σε υδροηλεκτρική ενέργεια χωρίς βέβαια να υφίστανται οι αρνητικές περιβαλλοντικές συνέπειες από την κατασκευή ενός φράγματος, όπως συνηθίζεται στους γνωστούς σε όλους μας υδροηλεκτρικούς σταθμούς.
Μικρές τουρμπίνες γυρίζουν μέσα στους σωλήνες εξαιτίας της συνεχούς ροής του νερού και στέλνουν αυτή την «πράσινη» ενέργεια σε γεννήτριες. Η παραγόμενη ενέργεια δεν μπορεί να ηλεκτροδοτήσει μία ολόκληρη πόλη, αλλά μπορεί να καλύψει τις ανάγκες επιμέρους κτιριακών υποδομών, όπως ενός σχολείου ή μίας βιβλιοθήκης, «ανακουφίζοντας» έτσι τον λογαριασμό ηλεκτρικής ενέργειας ενός δήμου. Εννοείται πως η ενέργεια μπορεί να πωληθεί και στο κεντρικό δίκτυο παροχής ηλεκτρισμού και να υπάρξουν τα ανάλογα έσοδα.
Αντίθετα με την αιολική ή την ηλιακή ενέργεια, το σύστημα μπορεί να παράγει ενέργεια όλες τις ώρες της ημέρας, ανεξάρτητα από καιρικές συνθήκες, καθώς μέσα στους σωλήνες υπάρχει συνέχεια τρεχούμενο νερό.
Ωστόσο δεν μπορεί να εφαρμοστεί παντού: λειτουργεί μόνο σε περιοχές, όπου το νερό κυλά προς τα κάτω με τη δύναμη της βαρύτητας, δηλαδή σε σημεία που έχουν κάποιο υψόμετρο. Επί της ουσίας, εάν εφαρμοζόταν πχ στη Θεσσαλονίκη θα μπορούσε να υλοποιηθεί σε περιοχές (κυρίως στα ανατολικά της πόλης), όπου το νερό μέσω των σωλήνων αρχίζει να κυλά από ένα υψηλότερο σημείο προς τα χαμηλότερα.
Οι «πράσινοι» σωλήνες διαθέτουν και αισθητήρες, οι οποίοι παρακολουθούν την ροή του νερού. Οι αισθητήρες επιτηρούν την πίεση (κάτι που μπορεί να αποκαλύψει τυχόν διαρροές ενός σωλήνα και να αποφευχθούν μεγαλύτερα προβλήματα σπασίματος σωληνώσεων και πλημμυρών), ενώ μπορεί να ελέγχεται και η ποιότητα του ύδατος.
Δημιουργός του συστήματος είναι η εταιρεία (start–up) Lucid Energy με έδρα το Πόρτλαντ, ενώ εκτός από την συγκεκριμένη πόλη το σύστημα έχει ήδη δοκιμαστεί επί μία τετραετία σε περιοχή της Καλιφόρνια, παρέχοντας μεταξύ άλλων ηλεκτρισμό για τον φωτισμό των δημόσιων δρόμων κατά τη διάρκεια της νύχτας.
