ΠΩΣ ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ

Το ηλεκτρικό ρεύμα για να φτάσει στο σπίτι μας θα πρέπει να παραχθεί και στη συνέχεια να μεταφερθεί μέχρι το σπίτι μας.

Η παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος γίνεται στους σταθμούς παραγωγής οι οποίοι βρίσκονται όσο το δυνατό κοντά στον τόπο που μπορούμε να βρούμε την απαραίτητη καύσιμη ύλη.

Στην Ελλάδα έχουμε τους παρακάτω σταθμούς παραγωγής :

ΘΕΡΜΙΚΟΙ. Χρησιμοποιούν καύσιμη ύλη τον λιγνίτη και λιγότερο το πετρέλαιο. Εργάζονται για πολλούς μήνες συνέχεια χωρίς να χρειάζονται συντήρηση.

ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟΙ. Χρησιμοποιούν καύσιμη ύλη το νερό. Το αρχικό λόστος για την κατασκευή ενός τέτοιου σταθμού είναι μεγάλο αλλά τα πλεονεκτήματα πολλά:

Δεν ξοδεύουν καύσιμα, άρα εξοικονομούν συνάλλαγμα

Χρειάζονται λίγο προσωπικό

Η συντήρηση είναι εύκολη και οι βλάβες σπάνιες

Πολλές φορές συνδυάζεται και η άρδευση μεγάλων εκτάσεων

Δεν ρυπαίνουν το περιβάλλον

Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Αιολική ενέργεια

Η αιολική ενέργεια αποτελεί αστείρευτη πηγή ενέργειας με αξιοσημείωτο δυναμικό και με δωρεάν πρώτη ύλη στη διάθεση της ανθρωπότητας. Σήμερα προβάλλει ως μια από τις πλέον κατάλληλες ενεργειακές εναλλακτικές πηγές για την παραγωγή ηλεκτρισμού και όχι μόνο.

 Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Ηλιακή ενέργεια

Η ηλιακή ενέργεια χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με δύο τρόπους:

Με θερμικά συστήματα συλλογής, στα οποία η ηλεκτρική ενέργεια χρησιμοποιείται για την εξάτμιση νερού. Στη συνέχεια ο ατμός που δημιουργείται θέτει σε κίνηση τον ατμοστρόβιλο.

Με φωτοβολταϊκά κύτταρα, τα οποία είναι συσσωρευτές ξηράς φόρτισης. Αυτά, όταν εκτεθούν στο ηλιακό φως, εμφανίζουν διαφορά δυναμικού.

Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Γεωθερμική ενέργεια

Γεωθερμική ενέργεια είναι η θερμική ενέργεια που προέρχεται από το εσωτερικό της γής και εμπεριέχεται σε φυσικούς ατμούς, σε υπόγεια ή επιφανειακά ζεστά νερά και σε θερμά, ξηρά πετρώματα.

Η γεωθερμική ενέργεια είναι μία ήπια μορφή ενέργειας, πρακτικά ανεξάντλητη και με την έννοια αυτή ανανεώσιμη. Είναι συνδεδεμένη με την ηφαιστειότητα και την γενικότερη γεωδυναμική κατάσταση της περιοχής, χαρακτηριστικά που στην Ελληνική επικράτεια παρουσιάζονται έντονα.

Είναι γνωστό ότι η θερμοκρασία του υπεδάφους αυξάνεται κατά 1oC ανά 33 μέτρα βάθους. Πολλές φορές όμως λόγω γεωλογικών ανωμαλιών η αύξηση της θερμοκρασίας του υπεδάφους είναι πιο γρήγορη απ' ό,τι στη συνηθισμένη γεωλογική βαθμίδα.

Σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι εύκολη η χρησιμοποίηση της θερμότητας του υπεδάφους για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Ακολουθείται η διαδικασία παραγωγής που υπάρχει σ' έναν ατμοηλεκτρικό σταθμό, με τη διαφορά ότι η θερμότητα δεν παράγεται από καύση, αλλά προέρχεται από τη γη.

Μετά την παραγωγή γίνεται η μεταφορά και η διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας με τη βοήθεια των εναέριων δικτύων

Εναέρια δίκτυα

Τα εναέρια δίκτυα που αποτελούν την πλειονότητα κάθε ηλεκτρικού δικτύου- διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:

·          Στα εναέρια δίκτυα μεταφοράς: Είναι οι γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

·          Στα εναέρια δίκτυα διανομής: Είναι οι γραμμές διανομής ηλεκτρικής ενέργειας.

Εναέρια δίκτυα μεταφοράς

Στόχος των γραμμών μεταφοράς είναι η διοχέτευση μεγάλης ηλεκτρικής ισχύος από τον τόπο παραγωγής της στους τόπους κατανάλωσης, χωρίς αλλοίωση των ηλεκτρικών χαρακτηριστικών της ισχύος.

Αυτό σημαίνει ότι η τάση στο τέλος της γραμμής πρέπει να μη διαφέρει σημαντικά από την τάση στην αρχή της, η συχνότητα λειτουργίας να παραμένει σταθερή και οι απώλειες κατά τη μεταφορά να είναι όσο το δυνατό μικρότερες.

Για τους λόγους αυτούς γίνεται κάθε φορά οικονομική και τεχνική μελέτη για να βρεθεί η πιο συμφέρουσα λύση, ώστε η τάση που επιλέγεται να έχει τις μικρότερες δυνατές απώλειες και να χρειάζεται την πιο φτηνή κατά το δυνατό γραμμή.

Έτσι, για τη μεταφορά ορισμένης ισχύος ορίζεται για κάθε τάση ένα μέγιστο μήκος, για το οποίο συμφέρει η εγκατάσταση της γραμμής και το οποίο ονομάζεται εμβέλεια της γραμμής. Επίσης, για μεγαλύτερη ασφάλεια και αποφυγή διακοπών, οι γραμμές χωρίζονται σε δύο παράλληλα κυκλώματα, ώστε η ισχύς που μεταφέρεται να μην περνάει από μια μόνο γραμμή, η οποία, αν βρεθεί εκτός λειτουργίας να διακόπτεται η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος.

Οι δύο παράλληλες γραμμές στηρίζονται τις περισσότερες φορές στους ίδιους πυλώνες, με αποτέλεσμα να προκύπτουν δύο συστήματα μεταφοράς που ονομάζονται διπλές γραμμές μεταφοράς.

Τέλος, για λόγους οικονομίας οι γραμμές μεταφοράς δεν έχουν ουδέτερο αγωγό.

Εναέρια δίκτυα διανομής

Οι εναέριες γραμμές διανομής διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:

·          Στις γραμμές μέσης τάσης: Είναι οι γραμμές οι οποίες πραγματοποιούν την πρώτη διανομή της ηλεκτρικής ισχύος (πρωτεύουσα διανομή) που παραλαμβάνουν από τις γραμμές μεταφοράς προς τους τοπικούς υποσταθμούς.

·          Στις γραμμές χαμηλής τάσης: Είναι οι γραμμές οι οποίες πραγματοποιούν τη δεύτερη διανομή της ηλεκτρικής ισχύος (δευτερεύουσα διανομή) που παραλαμβάνουν από τους υποσταθμούς διανομής χαμηλής τάσης προς τους καταναλωτές.

Το ποσό της ισχύος και η απόσταση μεταφοράς της σε μία γραμμή διανομής είναι πολύ μικρότερα από τα αντίστοιχα μίας γραμμής μεταφοράς.

Στην πράξη η σωστή μελέτη ενός συστήματος διανομής είναι από τα δυσκολότερα προβλήματα, γιατί πρέπει να προβλέπει οι τυχόν καινούργιοι καταναλωτές να μην ανατρέπουν τους υπολογισμούς του δικτύου. Επίσης, πρέπει να προβλέπει συμμετρική φόρτιση στην κατανάλωση. Αυτό επιτυγχάνεται με το ισορροπημένο σύστημα, δηλαδή την κατάλληλη κατανομή των μονοφασικών καταναλωτών στις τρεις φάσεις του δικτύου διανομής, ώστε να προκύπτει σχεδόν πάντοτε ίση ζήτηση ηλεκτρικής ισχύος σε κάθε φάση.

Στα δίκτυα διανομής, εκτός από τους αγωγούς των τριών φάσεων υπάρχει και αγωγός ουδέτερος, επειδή προβλέπεται η δυνατότητα πολικής τάσης (400V) και φασικής (230V). Ο ουδέτερος ξεκινάει από τους μετασχηματιστές διανομής και αποτελεί το κοινό σημείο της συνδεσμολογίας αστέρα στο δευτερεύον τους.

Στα παρακάτω σχήματα βλέπουμε σε ποιες τάσεις γίνεται η παραγωγή η μεταφορά και η διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας

Η ηλεκτρική ενέργεια μεταφέρεται με καλώδια και τα καλώδια κοστίζουν ακριβά. Έτσι οι μηχανικοί μεταξύ άλλων επινόησαν εναν τρόπο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας ο οποίος επιτρέπει τη μεταφορά περισσότερης  ενέργειας με λιγότερα καλώδια, το τριφασικό σύστημα. Στο τριφασικό σύστημα χρησιμοποιούνται τρείς αγωγοί φάσεων αλλά καθόλου ουδέτερος αγωγός και έτσι γίνεται εξοικονόμηση ενός αγωγού, στην πραγματικότητα πρόκειται για τεράστια εξοικονόμηση αν αναλογιστούμε ότι για τη μεταφορά της ενέργειας χρησιμοποιούνται εκατοντάδες χιλιάδες μέτρα αγωγών οπότε η εξοικονόμηση ενός αγωγού είναι πολύ μεγάλη υπόθεση.

Τεχνητός ουδέτερος

Εύλογα λοιπόν προκύπτει το ερώτημα πως γίνεται μεταφορά ενέργειας χωρίς ουδέτερο αγωγό?  Λοιπόν τα πράγματα είναι απλά, η γεννήτρια της Δ.Ε.Η έχει τρία τυλίγματα τοποθετημένα στο χώρο με διαφορά φάσης 120 μοίρες (διάταξη αστέρα) τα οποία περιστρέφονται ταυτόχρονα παράγοντας τρεις τάσεις ίσου πλάτους (αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες Volts) και συχνότητας (50 κύκλων) αλλά με διαφορά φάσης 120 μοιρών. Στην εικόνα φαίνεται ο τρόπος σύνδεσης ενός μετασχηματιστή υποβιβασμού της Δ.Ε.Η. ο οποίος μετατρέπει την υψηλή τάση του δικτύου μεταφοράς υποβιβάζοντας την σε τάση κατάλληλη για χρήση. Τα πρωτεύοντα τυλίγματα του μετασχηματιστή αυτού είναι συνδεδεμένα σε τρίγωνο ενώ τα δευτερεύοντα είναι συνδεδεμένα σε αστέρα με τον κοινό κόμβο να δημιουργεί τεχνητό ουδέτερο δηλαδή η τάση μεταξύ του κοινού κόμβου και οποιουδήποτε εκ των τυλιγμάτων είναι μηδέν volt. Με άλλα λόγια μας δίνεται η δυνατότητα να δημιουργήσουμε τεχνητό ουδέτερο σε οποιοδήποτε μετασχηματιστή υποβιβασμού, έστω και αν δεν ξεκίνησε από το εργοστάσιο παραγωγής ποτέ ουδέτερος αγωγός.

ΥΠΕΡΥΨΗΛΗ ΤΑΣΗ: Γραμμή 400 KV

ΥΨΗΛΗ ΤΑΣΗ: 66 KV και 150 KV

ΜΕΣΗ ΤΑΣΗ: 3,3  6  15  και 20   KV

ΧΑΜΗΛΗ ΤΑΣΗ: 230/400 V

Γιατί η μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας γίνεται σε υψηλή τάση ?

 Θεωρητικά μιλώντας, (ας μη μπλέξουμε με συντελεστές ισχύος, απώλειες κλπ.), εάν μια γεννήτρια έχει ισχύ 30MW (την οποία ισχύ θέλουμε να μεταφέρουμε), και η τριφασική της τάση είναι ας πούμε 5KV,
 τότε η ισχύς της γεννήτριας θα μεταφερθεί με ρεύμα Ι=P/V=30000000/5000=6000Α.

 Εάν τώρα ανυψώσουμε την τάση στα 150KV, τότε η ισχύς της γεννήτριας θα μεταφερθεί με ρεύμα Ι=P/V30000000/150000=200Α.
 με αποτέλεσμα να χρειαζόμαστε αγωγούς με μικρότερη διατομή και να έχουμε και μικρότερες πτώσεις τάσης

Το διασυνδεδεμένο σύστημα μεταφοράς της Ελλάδας είναι συνδεδεμένο με τα συστήματα μεταφοράς της Αλβανίας, της Π.Γ.Δ.Μ, της Βουλγαρίας και της Ιταλίας.

Αναλυτικά συνδέεται με το σύστημα της πΓΔΜ μέσω:
 · Μιας γραμμής 400 kV απλού κυκλώματος με δίδυμο αγωγό μεταξύ της Θεσσαλονίκης και του Duubrovo.
· Μιας γραμμής 400 kV απλού κυκλώματος με δίδυμο αγωγό μεταξύ της Μελίτης και Bitola.

Με το Αλβανικό σύστημα συνδέεται μέσω:
· Μιας γραμμής 400 kV απλού κυκλώματος με δίδυμο αγωγό μεταξύ της Καρδίας και του Elbasan. Η μεταφορά ισχύος σε αυτήν την γραμμή περιορίζεται στα 250 MVA λόγο περιορισμού του Αλβανικού δικτύου.
· Μιας γραμμής 150 kV ελαφρού τύπου μεταξύ του Μούρτου και της Bistrica με δυνατότητα μεταφοράς ισχύος 100 MW. 


Με το Βουλγαρικό σύστημα συνδέεται:
 μέσω μιας γραμμής μεταφοράς 400 kV μεταξύ της Θεσσαλονίκης και του Blagoevgrad.

 Με την Ιταλία η σύνδεση γίνεται: από την Άραχθο στην Galatina. Η διασύνδεση αυτή περιλαμβάνει:
· Δύο σταθμούς μετατροπής από εναλλασσόμενο σε συνεχές ρεύμα 400 kV και ικανότητας 500 MW.
· Με εναέριες γραμμές μήκους 45 km επί του ιταλικού χώρου και 107 km επί ελληνικού εδάφους.
· Τμήματα υπόγειου καλωδίου συνεχούς ρεύματος μήκους 4 km επί ιταλικού εδάφους
· Ένα υποβρύχιο καλώδιο συνεχούς ρεύματος 400 kV και ισχύος 500 MW συνολικού μήκους 160 km.

Ηλεκτρική διασύνδεση νησιών

Το Διασυνδεδεμένο Σύστημα Μεταφοράς διαθέτει επιπλέον υποβρύχια καλώδια των 150 kV που συνδέουν την Άνδρο και τα νησιά της Δυτικής Ελλάδας, Κέρκυρα, Λευκάδα, Κεφαλονιά και Ζάκυνθο με το διασυνδεδεμένο σύστημα μεταφοράς, καθώς και μία υποβρύχια διασύνδεση της Κέρκυρας με την Ηγουμενίτσα στα 66 kV.

Το Μάρτιο του 2018 εγκαινιάστηκε η πρώτη από τις τέσσερις φάσεις του πολυαναμενόμενου έργου της ηλεκτρικής διασύνδεσης των Κυκλάδων με το ηπειρωτικό σύστημα ηλεκτρισμού.
Από την πρώτη φάση της διασύνδεσης των Κυκλάδων (έργο προϋπολογισμού 245 εκατ. ευρώ) ολοκληρώθηκε επιτυχώς η δοκιμαστική λειτουργία του υποθαλάσσιου καλωδίου που συνδέει τη Σύρο με το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΜΗΕ) μέσω του υποσταθμού του Λαυρίου και έγινε η ηλέκτριση των καλωδίων που συνδέουν τη Σύρο με την Τήνο και την Πάρο. Από το καλώδιο ηλεκτροδοτούνται και τα νησιά που ήταν συνδεδεμένα με τον σταθμό της Πάρου _ Αντίπαρος, Νάξος, Κουφονήσι, Σχοινούσα, Ηρακλειά, Ίος, Σίκινος και Φολέγανδρος. Ο κύκλος θα κλείσει όταν θα πάρει ρεύμα από το διασυνδεδεμένο σύστημα και η Μύκονος, ωστόσο ορισμένα τεχνικά προβλήματα πήγαν πίσω τον προγραμματισμό.

Η Β’ Φάση της διασύνδεσης των Κυκλάδων (σύνδεση Πάρου –  Νάξου, Νάξου –  Μυκόνου, αναβάθμιση της υφιστάμενης καλωδιακής σύνδεσης Άνδρου – Τήνου και Άνδρου – Λιβαδιού Εύβοιας), συνολικού προϋπολογισμού 71 εκατ. ευρώ, βρίσκεται στη φάση της αξιολόγησης των τεχνικών και οικονομικών προσφορών για την ανάθεση των επιμέρους υποέργων. Ο στόχος είναι το έργο να έχει ολοκληρωθεί εντός του 2019.
Η τρίτη φάση, προϋπολογισμού 100 εκατ. ευρώ, περιλαμβάνει πόντιση δεύτερου καλωδίου Λαυρίου – Σύρου και αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί προς το τέλος του 2020.
Όσο για την τέταρτη φάση διασύνδεσης των Κυκλάδων (Λαυρίου –  Σερίφου, Σερίφου –  Μήλου, Μήλου –  θήρας και Θήρας με Πάρου ή Νάξου) μόλις εντάχθηκε στο νέο δεκαετές επιχειρησιακό σχέδιο 2019-2028 του ΑΔΜΗΕ.

Για τη διασύνδεση των Δωδεκανήσων εξετάζονται δύο τρόποι: είτε ακτινικά από την Κρήτη, είτε απευθείας με την Αττική.
Με βάση τα αποτελέσματα τεχνικής διερεύνησης, ο ΑΔΜΗΕ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η  ηλεκτρική διασύνδεση των Δωδεκανήσων προκρίνεται ως καλύτερη λύση, λόγω της ενίσχυσης της αξιοπιστίας τροφοδότησης, του περιορισμού της λειτουργίας των τοπικών θερμικών σταθμών παραγωγής (με συνακόλουθα οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη) και λόγω της δυνατότητας που παρέχει για την ενίσχυση της ανάπτυξης ΑΠΕ επί των διασυνδεόμενων νησιών.
Η διασύνδεση των Δωδεκανήσων απευθείας στο Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΜΗΕ) με σύνδεσμο συνεχούς ρεύματος δημιουργεί έναν απευθείας ισχυρό διάδρομο για την ηλεκτροδότησή τους και προκύπτει ως η ελαφρώς οικονομικότερη λύση. Ως σημείο σύνδεσης στο ΕΣΜΗΕ προτείνεται το Κέντρο Υψηλής Τάσης Κορίνθου που προβλέπεται να ολοκληρωθεί έως το 2021. Το σημείο σύνδεσης στα Δωδεκάνησα μπορεί να είναι στην Κω ή στη Ρόδο καθώς οι δυο εναλλακτικές λύσεις έχουν μικρή σχετικά διαφοροποίηση ως προς το επενδυτικό κόστος. Το τελικό σχήμα θα αποφασιστεί κατόπιν λεπτομερέστερης διερεύνησης για τη χωροθέτηση των καλωδιακών διασυνδέσεων. 

Σχετικά με τη μικρή διασύνδεση της Κρήτης (με την Πελοπόννησο), προϋπολογισμού 330 εκατ. ευρώ, αναμένεται να βγουν τα τεύχη δημοπράτησης. Ο σχεδιασμός του ΑΔΜΗΕ προβλέπει ότι το έργο θα έχει ολοκληρωθεί εντός του πρώτου εξαμήνου του 2020. 
Για την μεγάλη διασύνδεση (Αττική –  Κρήτη) έχει υπογραφεί συμφωνία με τον φορέα υλοποίησης του EuroAsia Interconnector (αφορά την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας –  Κύπρου –  Ισραήλ) προκειμένου το έργο να κατασκευαστεί από κοινή εταιρεία, στην οποία ο ΑΔΜΗΕ θα ελέγχει το 51% και θα αναλάβει τη διαχείριση του καλωδίου.

Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες, κάτι αρχίζει να κινείται και με το πρότζεκτ «LEG Ι» που φιλοδοξεί να μετατρέψει την Κρήτη σε κόμβο διασύνδεσης των ηλεκτρικών δικτύων της Ευρώπης και της Βόρειας Αφρικής (Λιβύη). Κλειδί για τις εξελίξεις μπορεί να αποτελέσει το μεγάλο έργο ελληνικού ενδιαφέροντος της  διασύνδεσης της Κρήτης και του Νότιου Αιγαίου  (South – Aegean Interconnector), το οποίο σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης ξαναμπήκε στη λίστα με τα έργα προτεραιότητας για την κυβέρνηση.
Η κατασκευή του LEG Ι περιλαμβάνει πόντιση υποβρύχιου καλωδίου συνεχούς ρεύματος υψηλής τάσης ισχύος 2.000 μεγαβάτ, το οποίο θα συνδέει την Αφρική με την Ευρώπη, μέσω της Κρήτης βάσει των σχεδιαζόμενων ηλεκτρικών διασυνδέσεων του νησιού.

Οι διασυνδέσεις των νησιών με το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, όπως επισημαίνει ο ΑΔΜΗΕ, οδηγούν στη δραστική μείωση των ΥΚΩ που επιβαρύνουν τους καταναλωτές όλης της χώρας (και που ανέρχονται σήμερα σε 600-800 εκατ. ευρώ ετησίως) λόγω της μείωσης του κόστους της ηλεκτροπαραγωγής στα μη διασυνδεδεμένα νησιά και αλλάζουν ριζικά το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της χώρας όχι μόνο δια της παύσης λειτουργίας των συμβατικών σταθμών παραγωγής, αλλά και δια της αξιοποίησης του δυναμικού ΑΠΕ.
Τα οφέλη αυτά γίνονται άμεσα αισθητά, καθώς από την πρώτη ημέρα λειτουργίας μιας νέας διασύνδεσης εξαλείφεται ουσιαστικά το κόστος της κατανάλωσης καυσίμου για τη λειτουργία των Αυτόνομων Σταθμών Παραγωγής που τίθενται σε εφεδρεία, το οποίο αποτελεί βασική συνιστώσα του κόστους ηλεκτροδότησης των μη διασυνδεδεμένων νησιών.

Όσον αφορά στην Α’ Φάση της Διασύνδεσης των Κυκλάδων που εγκαινιάστηκε πρόσφατα, οι Σταθμοί Παραγωγής στη Σύρο και την Πάρο «έσβησαν» και μέσα στον Απρίλιο θα ακολουθήσει και η Μύκονος. Ήδη από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της εν λόγω διασύνδεσης (δια της οποίας έντεκα κυκλαδίτικα νησιά ηλεκτροδοτούνται πλέον από το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) προκύπτει όφελος της τάξης των 80 εκατ. ευρώ που θα περάσει άμεσα στους καταναλωτές.
Τα οφέλη θα μεγιστοποιηθούν με την ολοκλήρωση και της Β’ και Γ’ Φάσης, το 2019 και 2020 αντίστοιχα. Το 2020 προγραμματίζεται η περάτωση της «μικρής» διασύνδεσης της Κρήτης με την Πελοπόννησο, η οποία – σύμφωνα με τις επικαιροποιημένες μελέτες κόστους-οφέλους – οδηγεί σε ετήσια εξοικονόμηση της τάξης των 215 εκατ. ευρώ από το επόμενο έτος που «μεταφράζεται» σε περαιτέρω μεγάλη μείωση των χρεώσεων ΥΚΩ. Μια ακόμη παράμετρος που συχνά αγνοείται είναι οι περιβαλλοντικοί περιορισμοί για τις ώρες λειτουργίας των συμβατικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής που ενεργοποιούνται στα αμέσως επόμενα έτη και που εγκυμονούν οικονομικούς κινδύνους για τη χώρα, υπαγορεύοντας την περαιτέρω προώθηση τέτοιων διασυνδέσεων.

Το παραγόμενο λοιπόν στα 15KV με γεννήτριες ηλεκτρικό ρεύμα, ανυψώνεται στα 150KV (υψηλή τάση) ή 400KV (υπερυψηλή τάση)  με τη βοήθεια μετασχηματιστών ανύψωσης 15KV/150KV και 15KV/400KV. 

μετασχηματιστής ανύψωσης 15KV/150KV

Στη συνέχεια μεταφέρεται με υπερυψηλή (400KV) ή υψηλή (150KV) τάση σε μεγάλες αποστάσεις με τη βοήθεια των γραμμών μεταφοράς.

γραμμή μεταφοράς 150KV

Στη συνέχεια υποβιβάζεται στα 20KV (μέση τάση) με τη βοήθεια μετασχηματιστών υποβιβασμού 150KV/20KV 

μετασχηματιστής υποβιβασμού 150KV/20KV

Στη συνέχεια μεταφέρεται με μέση τάση 20KV σε μικρότερες αποστάσεις με τη βοήθεια των γραμμών μεταφοράς

γραμμή μεταφοράς 20KV

Τέλος υποβιβάζεται στα 400V (χαμηλή τάση) με τη βοήθεια μετασχηματιστών διανομής 20KV/400V. Οι μετασχηματιστές διανομής όταν πρόκειται να τροφοδοτήσουν μικρά κτίρια και οικίες ανήκουν στη ΔΕΗ, ενώ όταν  πρόκειται να τροφοδοτήσουν μεγάλα κτίρια και βιομηχανίες ανήκουν στον ιδιώτη.

μετασχηματιστής διανομής 20KV/400V

ΔΙΚΤΥΟ ΔΙΑΝΟΜΗΣ

Από τα 20 KV του μετασχηματιστή διανομής στα 400 V που φτάνουν στο σπίτι μας

Τα ελεύθερα άκρα των τριών φάσεων υψηλής έχουν συνδεθεί στούς αντίστοιχους ακροδέκτες του καλύµµατος του µετασχηµατιστή που χαρακτηρίζονται µε κεφαλαία γράµµατα U, V, W (ή Α, Β, C ή Η1, Η2, Η3). 
Αντίστοιχα οι τρείς ακροδέκτες χαµηλής τάσης χαρακτηρίζονται µε τα µικρά γράµµατα u, v, w (ή a, b, c ή x1, x2, x3). 
Οι συνδέσεις των άκρων Χ, Υ, Ζ και x, y, z γίνονται µέσα στον µετασχηµατιστή και σχηµατίζουν τους ουδέτερους κόµβους. 

Σε ορισµένους µετασχηµατιστές οι ουδέτεροι αυτοί κόµβοι συνδέονται µε ιδιαίτερους ακροδέκτες στο κάλυµµα, οι οποίοι φέρουν τότε το γράµµα Ν (ή Μp ή Ηο) για την υψηλή και n (ή mp ή xo) για την χαµηλή.

Δείτε ένα video με Το Ταξίδι της Ηλεκτρικής Ενέργειας :